نیروی چسبندگی و کشش سطحی چسب

تئوری چسبندگی

اطلاعاتی در رابطه با نیروی چسبندگی و کشش سطحی که برای خرید چسب به شما کمک می کند تا جنس بهتری را انتخاب کنید .

نیروی چسبندگی 

دو نیرو در مکانیسم اتصال چسب‌ها دخالت دارد که عبارت‌اند از :نیروهای واندروالسی و پیوندهای شیمیایی.
نیروهای واندروالسی اساس اکثر فرایندهای چسبندگی هستند که این نیروهای جاذبه بین چسب و جسم مورد نظر عمل می‌کنند.
پبوند‌های شیمیایی  قویترین نوع چسبندگی را ایجاد می‌کنند. این نوع اتصال وقتی رخ می‌دهد که جسمی که چسب روی آن استفاده می‌شود دارای گروه‌های شیمیایی واکنش دهنده با چسب باشد.
برخی از گروه‌های شیمیایی در پدید آوردن نیروهای واندروالسی خیلی مؤثر هستند و در صورت وجود در چسب یا جسم مورد نظر سبب ایجاد پیوند خوبی می‌شوند.
از این گروه‌ها می‌توان گروه‌های نیتریل، هیدروکسیل، کربوکسیل و امید را نام برد.

کشش سطحی

برای ایجاد چسبندگی بین چسب و جسم لازم است که مواد با یکدیگر تماس پیدا کنند. در این حالت کشش سطحی تماس چسب با جسم جامد را کنترل می‌کند.
تمام مواد دارای نیروهای سطحی هستند که در مایعات کشش سطحی و در جامدات به انرژی سطحی معروفند. کشش سطحی عامل ایجاد قطره در یک مایع است.

اگر انرژی سطح در جامد بیشتر از کشش سطحی مایع باشد، قطره چسب پخش شده و در سطح جسم جامد پخش و باعث خیس شدن و بهتر شدن چسبندگی می‌شود؛ بنابراین با افزایش انرژی سطحی جامد یا با کاهش کشش سطحی مایع می‌توان خیس شدن سطح جامد را بهبود بخشید.

کشش سطحی بحرانی کشش سطحی بحرانی، کشش سطحی لازم برای خیس کردن سطح جامد است. کشش‌های سطحی بحرانی فلزات تمیز و اکسیدهای فلزی بیشتر از کشش سطحی مواد الی  و آب است و بسپار‌های آلی جامد کشش سطحی بحرانی کمتر از آب دارند. تشکیل اتصال با پلی اتیلن، CFCها و سیلیکون‌ها به علت کمتر بودن کشش سطحی بحرانی آن‌ها از کشش سطحی بحرانی اکثر چسب‌ها به دشواری صورت می‌گیرد.

منبع

نیروی چسبندگی و کشش سطحی چسب

 

 برای خرید و مشاوره رایگان کلیک کنید 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

WC Captcha − 3 = 1

سوالی دارید؟ از ما بپرسید